
آوار پلاسکو نه یک تن، نه سیصد تن، بلکه 80 میلیون ایرانی را زیر آوار حزن خود مدفون کرده است. در این سه روز هر کسی راهی برای همدردی پیدا کرده تا آوار غماش را بردارد و بغضاش بترکد.
هر کسی از هر راهی؛ زن و مرد و مردم با روشن کردن شمع در مقابل آتش نشانی ها و ارسال غذا و کمک به امدادگران آوار بردار، صنعت کاران با در اختیار گذاشتن دستگاه های برش آهن، آتش نشان های شهرستانی با حضورشان و مادران با غم ها و خون دل خوردنهایشان.
و در این سو و در این میانه، دو هنرمندان با حضورشان در یکی از میادین شهر تا شاید راهی بیابند برای همدردی، راهی برای لمسِ سردیِ پیکر بی روحِ مدفون در زیر آهن و خاک.
قادر حسن زاده و سالار پویان می دانند آنجا که از پسِ هر آواری آتشی شعله می کشد و هر جسدی در بی رحمی آن خاکستر می شود؛ نگاه دختری گریان، لب گزیدن همسری آشفته و انفجار قلب مادری مغموم جز رنگ خون به خود ندارد.
این دو هنرمند شهرمان در یک اقدام و همدردی با جانباختگان حادثه پلاسکو، امشب ساعتهاست که در پوشش آتش نشان ها، در میدان ولایت شهرمان کنار لاله های زینبیه قرار است شب خود را با سوز زمستان سحر کنند.
در این میان تنها امید و دعا به زنده ماندن حتی عده ای اندک در زیر آوار، تنها خواست لحظههایمان است.
عکس از: حمید محمدی و فراز احمدی