مردی از تبار خدمت

مردی از تبار خدمت. شاید خیلی ها اعتقادشان بر این باشد که دیگر مردانی با چنین جنسی پیدا نمی شود و خیلی ها هم اعتقاد داشته باشند از جنس همین مردان هستند ولی مردی را می شناسم از جنس چنین مردانی با سابقه چند دهه خدمت به ورزش و اولی تر از آن به مردم میانه. مردی که با دستی خالی بیش از چند ده هیات ورزشی را اداره کرد. مردی که با دست خالی هزاران قهرمانان رده استانی، هزاران قهرمان کشوری، صدها قهرمان جهان و مسابقات جهانی و حتی قهرمانانی برای المپیک پرورش داد. مرد از تبار خدمت، با بودجه ندار تربیت بدنی قویترین اداره شهرستان را شکل داد. ورزش شهرستان را آباد و زیربنای فیزیکی آن را مستحکم نمود. تربیت بدنی را چنان پرآوازه نمود که باعث حسرت و آرزوی کسان بسیار ساخت. آبرویش در کنار اعتبارش بودجه ای عظیم برای تربیت بدنی این شهرستان بود. تربیت بدنی شاید بخش بسیار ناچیز قضیه بود. او گل سر سبد و نفر اول بسیاری از کارهای نیکی است که ظاهر و غایب در شهر و برای بسیاری از خانواده های محجوب اما ندار این شهرستان انجام می شود. مردی از جنس خدمت بود و هست. در کارهای نیک بود و هست اما غایب بود. از این رو بود که بسیاری دوستش دارند و برخی آرزوی او بودن را.... از جنس مردانی بود که به میزش ابهت و عظمت داد و آنان که نمی دانستند چشم به صندلیش داشتند تا به بزرگی برسند ولی نمیدانستند که بزرگی از میز نیست از مردی است از جنس خدمت. پیشگام حرکت های بزرگ کسی نيست جز ایرج علیزاده که شاید آیندگان بیشتر قدر این بزرگان را بدانند.