وزراي کابينه بنی صدر:
قانون اساسی سال ۱۳۵۸، رهبر را به عنوان رئیس دولت، و رئیسجمهور و نخست وزیر را به عنوان رؤسای حکومت معین میکرد؛ اگرچه سمت نخستوزیری در سال ۱۳۶۸ لغو شد.
اولین "انتخابات ریاست جمهوری ایران" در روز سه شنبه ۲۵ دیماه سال 1358 برگزار شد، که نتیجه آن پيروزي "ابوالحسن بنیصدر" با ۷۵ درصد مجموع آراء بود.
*نخستين رئيسجمهور جمهوري اسلامي ايران
"ابوالحسنبنیصدر" در همدان متولد شد، پدرش از روحانیون با نفوذ همدان بود، وي در "دانشگاه تهران"، در رشتههای اقتصاد و حقوق اسلامی تحصیل کرد، بنیصدر نماینده دانشجویان دانشکده حقوق دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۱ در کنگره جبهه ملی ایران و مسئولین سازمان دانشجویان جبهه ملی در دانشگاه تهران بود.

وي همچنين رهبري گروه کوچکی از دانشجویان مخالف رژیمشاه مخلوع را بهعهده داشت که به دليل فعالیتهای سیاسیاش عليه رژيم ديکتاتوري دستگیر و روانه زندان شد.
بنيصدر در روز دوشنبه ۱۵ بهمنماه ۱۳۵۸ کار خود را به عنوان اولين رئيس جمهور ايران آغاز کرد؛ اين درحالي است که وي در روز یکشنبه ۳۱ خرداد ماه سال ۱۳۶۰، توسط پارلمان (مجلس شورای اسلامی) و نهایتاً تأیید امام(ره) به دلیل عدم کفایت سیاسی، از مقام خود عزل شد.
دوران ریاست جمهوری او با حاشیههای فراوان برای انقلاب اسلامی همراه بود که مهمترین آن انتخاب نخست وزیر، درگیری با حزب جمهوری اسلامی، مجلس و فرماندهی جنگ، بود.
*اعضای کابينه دولت ابوالحسن بنی صدر
نخست وزیر: محمدعلی رجایی
وزارت کشاورزی: محمد سلامتی
وزارت آموزش و پرورش: محمدجواد باهنر
وزارت بهداشت: هادي منافی
وزارت اقتصاد و دارایی: حسين نمازي
وزارت دادگستری: ابراهيم احدی
وزارتخارجه: میر حسین موسوی
وزارت دفاع: جواد فکوری
وزارت بازرگانی: کاظم پور اردبیلی
وزارت راه: موسی کلانتری
وزارت صنایع: محمد رضا نعمت زاده
وزارت فرهنگ و آموزش عالي:حسن عارفی
وزارت ارشاد: عباس دوزدوزانی
وزارت کار و امو اجتماعي: میر محمد صادقی
وزارت کشور: مهدوی کنی
وزارت مسکن: محمد شهاب گناآبادی
وزارت نفت: جواد تندگویان
وزارت نیرو: حسن عباسپور

پس از برگزاری انتخابات مجلس و پیروزی حزب جمهوری اسلامی، مجلس شهید رجایی را به عنوان نخست وزیر معرفی کرد.
وزرای کابینه رجایی:
" شهيد رجايي" در روز دوشنبه ۱۲ مردادماه ۱۳۶۰ وارد دفتر ریاست جمهوری شد، اين درحالي است که شهيد رجايي کمتر از یکماه در دفتر ریاست جمهوری ماند و در روز یکشنبه ۸ شهریورماه سال ۱۳۶۰، همراه با نخستوزیرش "محمدجواد باهنر" ترور شد.
با به شهادت رسيدن شهيد رجايي شورای موقت ریاست جمهوری بار دیگر دفتر را به عهده گرفت و تا روز جمعه ۱۷ مهرماه سال ۱۳۶۰ که "حضرت آيتالله خامنهای" برای ریاست جمهوری انتخاب شد، دفتر را به دست داشت.

محمدعلی رجایی در ۲۵ خرداد ۱۳۱۲ در قزوین متولد شد. پدرش عبدالصمد نام داشت و از کسبه و بازرگانان قدیم قزوین و تهران بود. وي تحصیلات ابتدایی را در قزوین به پايان رساند و در سن ۱۳ سالگی به تهران رفت و از روی خودساختگی، که در شخصیت والاي وي بود به کار و فروشندگی (که در آن دوران بسیار مرسوم بود)، در جنوب شهر مشغول به کار شد.
رجايي در ۱۷ سالگی به آموزشگاه گروهبانی نیرویهوایی رفت و همزمان با تحصیل با احزاب و گروههای سیاسی مخالف شاه مخلوع ايران (همچون فداییان اسلام) آشنا شد، در جلسات "آيتالله سید محمود طالقانی" شرکت میکرد و از طرفداران طالقانی بود و ضمن حضور در ارتش، مخفیانه با فداییان اسلام فعالیت میکرد.
رجايي پس از ماجراهایی از ارتش بیرون آمد و یک سال در شهرستان بیجار به معلمی پرداخت و سپس در سال ۱۳۳۵ برای ادامه تحصیل به دانشسرای عالی رفت و در ۱۳۳۸ از آنجا فارغالتحصیل شد؛ وي همچنين با انجمنهای اسلامی دانشجویان نيز همکاری داشت.

شهيد رجايي در سال ۱۳۳۸ پس از اتمام تحصیل در دوره کارشناسی ارشد آمار به قزوین بازگشت و با عضویت در نهضت آزادی ایران به فعالیتهای سیاسی خود ادامه داد و در جریان فعالیتهای سیاسی و پخش اعلامیه دستگیر شد و ۵۰ روز را در زندان گذراند.؛ وي پس آزادى از زندان با "شهيد باهنر" به سازماندهى مجدد هيئتهای موتلفه اسلامی پرداخت.
رجايي همگام با فعاليتهاى سياسى به خدمات فرهنگى از جمله تدريس در مدارس "كمال و رفاه"، همكارى با بنياد رفاه و تعاون اسلامى با همكارى شهيد "آيت الله دكتر بهشتى" و "شهيد دكتر باهنر" و "آيتالله هاشمى رفسنجانى" نیز مشغول بود.
در سال ۱۳۵۳ رژیم ديکتاتوري سابق، وی را دستگیر و چهار سال در زندان با شدیدترین شکنجههای ساواک گذراند؛ قراردادن او در قفس طوطی و کشیدن ناخنهای پا تنها بخش کوچکی از زندگی رجایی بهعنوان با سابقهترین زندانی سیاسی زمان خود است.
رجايى در سال 1357 با اوجگيرى انقلاب اسلامى همراه ديگر زندانيان سياسى آزاد شد و بلافاصله وارد مبارزات سياسى و فرهنگى شد و به اتفاق عدهاى از همكارانش براى بسيج و سازماندهى مبارزات مخفى معلمان مسلمان تلاش كرد و موفق به ايجاد انجمن اسلامى معلمان شد.

*اعضای کابينه دولت شهید رجایی
وزارت آموزش و پرورش: محمدجواد باهنر،157 راي موافق
وزارت ارشاد اسلامی: عباس دوزدوزانی،169 راي موافق
وزارت اقتصاد و دارایی:حسین نمازی، 150 راي موافق
وزارت امور خارجه: میر حسین موسوی، 126 راي موافق
وزارت بارگانی: حسین کاظمپور اردبیلی، 114 راي موافق
وزارت بهداری: هادی منافی، 169 راي موافق
وزارت پست و تلگراف و تلفن: محمد قندی، 169 راي موافق
وزارت دادگستری: سید محمد اصغری،134 راي موافق
وزارت دادگستری: ابراهیم احدی،129 راي موافق
وزارت دفاع: جواد فکوری،169 راي موافق
وزارت صنایع و معادن: محمدرضا نعمتزاده، 169 راي موافق
وزارت فرهنگ و آموزش عالی: حسن عارفی،169 راي موافق
وزارت کار و امور اجتماعی: محمد میر محمد صادقی، 156 راي موافق
وزارت کشاورزی: محمد سلامتی، 169 راي موافق
وزارت کشور: محمدرضا مهدوی کنی، 169 راي موافق
وزارت مسکن و شهرسازی: محمدشهاب گنابادی، 169 راي موافق
مشاور در امور اجرایی: بهزاد نبوی، 169 راي موافق
مشاور و سرپرست سازمان بهزیستی: محمد علی فیاضبخش، 169 راي موافق
مشاور و سرپرست سازمان برنامه و بودجه: موسی حبیب اللهی، 162 راي موافق
وزارت نفت: جواد تندگویان، 155 راي موافق
وزارت نیرو: حسن عباسپور، 169 راي موافق
وزارت راه و ترابری: موسی کلانتری، 169 راي موافق
مشاور و سرپرست شرکت ملی فولاد: محمد احمد زاده، 169 راي موافق
وزرای دولت آیت اله خامنه ای:
سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در ۱۰ مهر ۱۳۶۰ برگزار شد، این انتخابات مصادف با حمله عراق به كشورمان بود، در این انتخابات ۴۶ نفر ثبتنام کردند که ۴۲ نفر یعنی ۹۱ درصد نامزدهای ثبت نامی توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند.
"حضرت آيتالله خامنهای" ، "سید علی اکبر پرورش"، "حسن غفوریفرد" و "سیدرضا زوارهای" نامزدهای این دوره از انتخابات بودند و در نهایت "حضرت آيتالله خامنهای" (رهبر معظم انقلاب)، با کسب ۱۵ میلیون و ۹۰۵ هزار و ۹۸۷ رای (۹۵٪) از مجموع ۱۶ میلیون و ۸۴۷ هزار و ۷۱۷ رای ماخوذه رئیس جمهور ایران شدند و مير حسين موسوي به عنوان نخست وزير سومين دولت منتخب جمهوري اسلامي ايران منصوب شد.

"حضرت آيتالله سیدعلی خامنهای" در ۲۴ تیر ماه سال ۱۳۱۸، در مشهد مقدس متولد شد. ايشان سومین رئیسجمهور ایران از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸ در دو دوره پیاپی هستند.
رهبر معظم انقلاب اسلامي تا ۱۹ سالگی تحصیلات خود را در حوزه علمیه مشهد و حوزه علمیه نجف فرا گرفتند و پس از آن برای تحصیلات عالی به حوزه علمیه قم رجعت کردند، ايشان در این حوزه با معمار کبير انقلاب اسلامي آشنا شدند؛ حضرت آيتالله خامنهای در جوانی با جنبشهای مخالف حکومت پادشاهی پهلوی همراه و نخستین بار پس از حادثه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ دستگیر و به زندان انداخته شدند.
با اوجگیری اعتراضات مردمی در سال ۱۳۵۷ و آزادسازی تعدادی از زندانیان سیاسی از سوی حکومت به منظور گسترش فضای سیاسی، حضرت آيتالله خامنهای پس از واپسین دوره تبعیدشان به مشهد بازگشتند.
به دنبال پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در بهمن همان سال، رهبر فرزانه انقلاب به عضویت شورای انقلاب درآمدند و در سال ۱۳۵۹ به نمایندگی مردم تهران در نخستین مجلس شورای اسلامی انتخاب شدند.
ايشان پس از رحلت بنيانگذار کبير انقلاب اسلامي در سال ۱۳۶۸ به عنوان دومین ولی فقیه به رهبری ملت ایران منصوب شدند.

*اعضای کابينه نخست میرحسین موسوی
وزارت آموزش و پرورش: علی اکبر پرورش،146 راي موافق
وزارت ارشاد اسلامی: عبدالمجید معادیخواه،137 راي موافق
وزارت ارشاد اسلامی: سیدمحمد خاتمی، 121 راي موافق
وزارت اقتصاد و دارایی: حسین نمازی، 148 راي موافق
وزارت امور خارجه: علی اکبر ولایتی، 155 راي موافق
وزارت بازرگانی: حبیب الله عسگراولادی، 131 راي موافق
وزارت بازرگانی: حسن عابدی جعفري، 134 راي موافق
وزارت بهداری: هادی منافی، 124 راي موافق
وزارت پست، تلگراف و تلفن: مرتضی نبوی، 153 راي موافق
وزارت جهاد سازندگی: بیژن نامدار زنگنه، 110 راي موافق
وزارت دفاع: محمد سلیمی، 102
وزارت راه و ترابري: هادی نژادحسینیان، 146 راي موافق
وزارت سپاه: محسن رفیق دوست، 139 راي موافق
وزارت صنایع سنگین: بهزاد نبوی، 125 راي موافق
وزارت فرهنگ و آموزش عالی: محمدعلی نجفی، 135 راي موافق
وزارت کار و امور اجتماعی: ابوالقاسم سرحدی زاده، 121 راي موافق
وزارت کار و امور اجتماعی: احمد توکلی، 105 راي موافق
وزارت کشاورزی: عباس علی زالی، 107 راي موافق
وزارت کشاورزی: محمد سلامتی، 120 راي موافق
وزارت کشور: علی اکبر ناطق نوری، 174 راي موافق
وزارت کشور: محمدشهاب گنابادی، 132 راي موافق
مشاور در امور اجرایی: بهزاد نبوی، 134 راي موافق
مشاور در امور اجرایی: غلامرضا آقازاده، 117 راي موافق
مشاور و سرپرست سازمان بهزیستی: محمود روحانی، 154 راي موافق
مشاور و سرپرست سازمان بهزیستی: محسني اژهای، 121 راي موافق
مشاور و سرپرست سازمان برنامه و بودجه: محمدتقی بانکی، 158 راي موافق
وزارت معادن و فلزات: حسین موسویان، 113 راي موافق
وزارت معادن و فلزات: حسین نیلی، 102 راي موافق
وزارت نفت: سیدمحمد غرضی، 141 راي موافق
وزارت نیرو: حسن غفوری فرد، 108 راي موافق

*اعضای کابينه دوم میرحسین موسوی
وزارت آموزش و پرورش: سید کاظم اکرمی، 122 راي موافق
وزارت ارشاد اسلامی: محمد خاتمی، 158 راي موافق
وزارت اطلاعات:آيتالله محمدی ری شهری، 176 راي موافق
وزارت امور اقتصادی و دارایی: حسین نمازی، 106 راي موافق
وزارت امور خارجه: علی اکبر ولایتی، 166 راي موافق
وزارت بازرگانی: حسین جعفری، 156 راي موافق
وزارت بهداری: علی رضا مرندی، 174 راي موافق
وزارت پست، تلگراف و تلفن: مرتضی نبوی، 140 راي موافق
وزارت جهاد سازندگی: بیژن نامدار زنگنه، 161 راي موافق
وزارت دادگستری:حسن حبیبی، 176 راي موافق
وزارت راه و ترابری: هادی نژادحسینیان، 190 راي موافق
وزارت سپاه: محسن رفيق دوست، 154 راي موافق
وزارت صنایع: غلامرضا شافعی، 187 راي موافق
وزارت صنایع سنگین: بهزاد نبوی، 106 راي موافق
وزارت فرهنگ و آموزش عالی: ایرج فاضل، 178 راي موافق
وزارت کار و امور اجتماعی: ابوالقاسم سرحدی زاده، 162 راي موافق
وزارت کشاورزی: عباس علی زالی، 141 راي موافق
وزارت کشور، علی اکبر ناطق نوری ، 170 راي موافق
مسکن و شهرسازی: سراج الدین کازرونی، 174 راي موافق
وزارت معادن و فلزات: حسین نیلی، 106 راي موافق
وزارت نفت: سید محمد غرضی، 154 راي موافق
وزارت نیرو: حسن غفوری فرد، 179 راي موافق
وزرایکابينه دولت سازندگي:
در فاصله ارتحال رهبر کبير انقلاب و انتخابات پنجمين دوره رياست جمهوري، امورات مربوط به رئيسجمهوري را رهبر انجام ميداد در اين انتخابات 30 ميليون و 138 هزار و 417 نفر واجد شرايط شرکت شدند، که از اين تعداد 16 ميليون و 452 هزار و 562 نفر شرکت کردند (59/54 درصد).

درصد واجدين شرايط در اين دوره تا حدودي افزايش داشت همچنين در پنجمين دوره از 79 نفر داوطلب صرفا دو نفر تاييد صلاحيت شدند که عبارت بودند از آيتالله هاشمي رفسنجاني (رئيس مجلس شوراي اسلامي) با 15 ميليون و 550 هزار و 528 راي (5/94 درصد) و عباس شيباني (نماينده مجلس) با 635 هزار و 165 راي (86/3 درصد)، جامي(نماينده وقت تربت جام) از چهرههاي شاخصي بود که در اين انتخابات ثبتنام کرد اما در اين رقابت وارد نشد كه آيتالله هاشمي رفسنجاني توانست با کسب بيش از 15 ميليون راي به عنوان رئيسجمهور انتخاب شود.
" آيتالله اکبر هاشمی رفسنجانی" در سوم شهریور ۱۳۱۳ در روستای بهرمان شهرستان رفسنجان متولد شد، وي در سن ۵ سالگی تحصیل را از مکتبخانههای در نوق آغاز كرد و در سن ۱۴ سالگی به قم براي تحصیل علوم دینی پرداخت. اساتید وی در حوزه علمیه قم سید حسین طباطبایی بروجردی،امام خمینی (ره)، سید محمد محقق داماد، محمدرضا گلپایگانی، سید محمدکاظم شریعتمداری، عبدالکریم حائری یزدی، شهابالدین نجفی مرعشی و محمدحسین طباطبائی بودهاند.
وي تحت تعلیمات بنيانگذار جمهوري اسلامي به سیاست روی آورد و به مخالفت با حکومت ديكتاتوري شاه پهلوی پرداخت.

*اعضای کابينه اول آیتالله هاشمي رفسنجانی
وزارت نیرو: بیژن نامدار زنگنه، 245 راي موافق
وزارت نفت: غلامرضا آقازاده، 231 راي موافق
وزارت معادن و فلزات: حسین محلوجی، 150 راي موافق
وزارت مسکن و شهرسازی: سراجالدین کازرونی، 145 راي موافق
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: سید محمد خاتمی، 246 راي موافق
وازرت صنایع: محمدرضا نعمتزاده، 217 راي موافق
وزارت راه و ترابری: محمد سعیدیکیا، 222
وزارت آموزش و پرورش: محمدعلی نجفی، 160 راي موافق
وزارت تعاون: غلامرضا شافعی،147 راي موافق
وزارت اقتصاد و دارایی: محسن نوربخش، 195 راي موافق
وزارت امور خارجه: علیاکبر ولایتی، 213 راي موافق
وزارت بازرگاني: عبدالحسین وهاجی،147 راي موافق
وزارت دادگستری: اسماعيل شوشتری، 209 راي موافق
وزارت دفاع و پشتیبانی: اکبر ترکان، 242 راي موافق
وزارت صنایع سنگین: محمدهادی نژاد حسینیان، 230 راي موافق
وزارت فرهنگ و آموزش عالی: مصطفی معین، 237 راي موافق
وزارت کار و امور اجتماعی: حسین کمالی،224 راي موافق
وزارت کشاورزی: عیسی کلانتری، 186 راي موافق
وزارت کشور: عبدالله نوری، 224 راي موافق
وزارت جهاد سازندگي: غلامرضا فروزش، 221 راي موافق
وزارت اطلاعات: علی فلاحیان، 158 راي موافق

*اعضای کابينه دوم آیتالله هاشمی رفسنجانی
وزارت نیرو: بیژن نامدار زنگنه، 202 راي موافق
وزارت نفت: غلامرضا آقازاده،134 راي موافق
وزارت معادن و فلزات:حسین محلوجی، 166 راي موافق
وزارت مسکن و شهرسازی: عباس احمد آخوندی، 193 راي موافق
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: سید مصطفی میر سلیم، 178 راي موافق
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: علی لاریجانی، 219 راي موافق
وزارت صنایع : محمدرضا نعمتزاده، 194 راي موافق
وزارت راه و ترابری: اکبر ترکان، 176 راي موافق
وزارت آموزش و پرورش:محمدعلی نجفی، 147 راي موافق
وزارت تعاون: غلامرضا شافعی، 229 راي موافق
وزارت اقتصاد و دارایی: مرتضی محمدخان، 151 راي موافق
وزارت امور خارجه: علیاکبر ولایتی، 207 راي موافق
وزارت بازرگانی: يحیی آل اسحاق، 222 راي موافق
وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی: علیرضا مرندی، 246 راي موافق
وزارت پست و تلگراف و تلفن: سید محمد غرضی، 192 راي موافق
وزارت دادگستری: اسماعیل شوشتری، 233 راي موافق
وزارت دفاع و پشتیبانی: محمد فروزنده، 233 راي موافق
وزارت صنایع سنگین: محمدهادی نژاد حسینیان، 231 راي موافق
وزارت فرهنگ و آموزش عالی: سید محمدرضا هاشمی گلپایگانی، 220 راي موافق
وزارت کار و امور اجتماعی: حسین کمالی، 222 راي موافق
وزارت کشاورزی: عیسی کلانتری، 215 راي موافق
وزارت کشور: علیمحمد بشارت جهرمی، 225 راي موافق
وزارت جهاد سازندگی: غلامرضا فروزش، 152 راي موافق
وزارت اطلاعات: علی فلاحیان، 204 راي موافق
وزراي دولت اصلاحات :
به گزارش خبرنگار پارلماني باشگاه خبرنگاران، مجلس شوراي اسلامي پس از معرفي وزاري پيشنهادي هر رئيسجمهور منتخب، برنامههاي آنها را بررسي و با توجه به آراي موافق نمايندگان، به آنها راي اعتماد ميدهد.
سیدمحمد خاتمی زادهٔ ۲۱ مهر ۱۳۲۲، پنجمین رئیسجمهور ایران است كه در هفتمين دوره انتخابات رياستجمهوري در سال 1376 با كسب ۲۰٬۱۳۸٬۷۸۴ راي بر رقباي خود پيروز شده و رئيس دولت هفتم ايران شد.
مجلس شوراي اسلامي پس از بررسي اعضاي كابينه معرفي شده از سوي رئيسجمهور منتخب ملت، در تاريخ 29 مرداد 1376 به همه وزاري پيشنهادي راي اعتماد دادند.

آراي مجلس پنجم به وزاري پيشنهادي دولت هفتم
وزارت آموزش و پرورش: حسین مظفر، 145 راي موافق
وزارت اطلاعات: قربانعلی دری نجفآبادی، 238 راي موافق
وزارت امور اقتصادی و دارایی: حسین نمازی، 249 راي موافق
وزارت امور خارجه: کمال خرازی، 241 راي موافق
وزارت بازرگانی: محمد شریعتمداری، 199 راي موافق
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: محمد فرهادی، 216 راي موافق
وزارت پست، تلگراف و تلفن: محمدرضا عارف، 246 راي موافق
وزارت تعاون: مرتضی حاجی، 182 راي موافق
وزارت جهاد سازندگی: محمد سعیدیکیا، 256 راي موافق
وزارت دادگستری: اسماعیل شوشتری، 255 راي موافق
وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح: علی شمخانی، 251 راي موافق
وزارت راه و ترابری: محمود حجتی، 156 راي موافق
وزارت صنایع: غلامرضا شافعی، 244 راي موافق
وزارت فرهنگ و آموزش عالی: مصطفی معین، 211 راي موافق
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: عطاءالله مهاجرانی، راي موافق 144
وزارت کار و امور اجتماعی: حسین کمالی، 222 راي موافق
وزارت کشاورزی: عیسی کلانتری، 178 راي موافق
وزارت کشور: عبدالله نوری، 153 راي موافق
وزارت مسکن و شهرسازی: علی عبدالعلیزاده، 172 راي موافق
وزارت معادن و فلزات: اسحاق جهانگیری، 182 راي موافق
وزارت نفت: بیژن نامدار زنگنه، 213 راي موافق
وزارت نیرو: حبیبالله بیطرف، 202 راي موافق
دولت هشتم و راي اعتماد مجلس به وزاي پيشنهادي
سيد محمد خاتمي در هشتمين دوره انتخابات رياست جمهوري در سال 84 با كسب ۲۱٫۶۵۴٬۳۲۰ راي بر رقباي خود پيروز شده و رئيس دولت هشتم ايران شد.
مجلس شوراي اسلامي پس از بررسي اعضاي كابينه معرفي شده از سوي رئيسجمهور منتخب ملت، در تاريخ 30 مرداد 1380 به همه وزاري پيشنهادي راي اعتماد دادند.

آراي مجلس ششم به وزاري پيشنهادي دولت هشتم
وزارت آموزش و پرورش: مرتضی حاجی، 155 راي موافق
وزارت اطلاعات: علی یونسی، 219 راي موافق
وزارت امور اقتصادی و دارایی : طهماسب مظاهری، 193 راي موافق
وزارت امور خارجه: کمال خرازی، 201 راي موافق
وزارت بازرگانی: محمد شریعتمداری، 205 راي موافق
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشک: مسعود پزشکیان، 168 راي موافق
وزارت پست و تلگراف و تلفن: احمد معتمدی، 175 راي موافق
وزارت تعاون: علی صوفی، 148 راي موافق
وزارت جهاد کشاورزی: محمود حجتی، 173 راي موافق
وزارت دادگستری: اسماعیل شوشتری، 195 راي موافق
وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح: علی شمخانی، 195 راي موافق
وزارت راه و ترابری: احمد خرم، 186 راي موافق
وزارت صنایع و معادن: اسحاق جهانگیری، 191 راي موافق
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری: مصطفی معین، 169 راي موافق
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: احمد مسجدجامعی، 184 راي موافق
وزارت کار و امور اجتماعی: صفدر حسینی، 221 راي موافق
وزارت کشور: عبدالواحد موسوی لاری، 203 راي موافق
وزارت مسکن و شهرسازی: علی عبدالعلیزاده، 153 راي موافق
وزارت نفت: بیژن نامدار زنگنه، 166 راي موافق
وزارت نیرو: حبیب الله بیطرف، 190 راي موافق

** معرفی کابینه دولت نهم/ 21 وزیر دولت رای اعتماد گرفتند
محمود احمدینژاد رئیس جمهور کشورمان پس از موفقیت در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری، در تاریخ 23 مرداد 1384 کابینهٔ پیشنهادی 21 نفره خود را به مجلس معرفی کرد البته از همان ابتدای روی کار آمدن دولت نهم، یکی از شروط گزینش وزرا از سوی احمدینژاد موافقت آنان با مفاد میثاقنامهای تحت عنوان «میثاقنامهٔ دولت اسلامی» و امضای آن بود.
بررسی کابینهٔ محمود احمدینژاد از 30 مرداد 84 با حضور 284 نماینده در صحن مجلس آغاز و 4 روز ادامه یافت و نهایتا در 2 شهریور 1384، نمایندگان مجلس، وزرای پیشنهادی آموزش و پرورش، تعاون و نفت، را فاقد صلاحیت احراز پست وزارت تشخیص و به بقیه رأی اعتماد دادند.
دومین جلسهٔ مجلس برای بررسی وزرای پیشنهادی برای 4 وزراتخانهٔ باقی مانده، 18 آبان 84 با حضور 260 نماینده برگزار شد و 2وزیر آموزش و پرورش، رفاه و تعاون توانستند رأی لازم را به دست آورند. اما وزرات نفت همچنان بدون وزیر ماند. احمدینژاد "صادق محصولی" را به عنوان وزیر پیشنهادی نفت معرفی کرده بود ولی معرفی وی با واکنش نمایندگان مجلس مواجه شد.
پس از آن محمود احمدینژاد "محسن تسلطی" را بهعنوان سومین گزینهٔ خود برای وزرات نفت معرفی کرد که وی نیز نتوانست نظر مثبت بهارستاننشینان را بدست آورد؛ چهارمین گزینهٔ وزارت نفت نیز "محمدکاظم وزیری هامانه" بود که بالاخره توانست از نمایندگان رأی اعتماد بگیرد.
در نهایت کابینه اولیه دولت نهم با حضور "محمود فرشیدی (آموزش و پرورش)، محمد سلیمانی (ارتباطات)، حجتالاسلام اژهای (اطلاعات)، داوود دانش جعفری (اقتصاد و دارایی)، محمد ناظمی اردکانی (تعاون)، پرویز کاظمی (رفاه و تامین اجتماعی)، کاظم وزیری هامانه (نفت)، محمد رحمتی (راه)، منوچهر متکی (امورخارجه)، مسعود میرکاظمی (بازرگانی)، کامران باقری لنکرانی (بهداشت)، علیرضا طهماسبی (صنایع)، محمدمهدی زاهدی (علوم)، محمدحسین صفارهرندی (فرهنگ و ارشاد اسلامی)، سیدمحمد جهرمی (کار)، مصطفی پورمحمدی (کشور)، محمدرضا اسکندری (جهادکشاورزی)، جمال کریمیراد (دادگستری)، پرویز فتاح (نیرو)، مصطفی محمدنجار (دفاع) و محمد سعیدیکیا (مسکن)" تشکیل شد.
** پرویز کاظمی نخستین وزیر رفاه و تامین اجتماعی دولت نهم، نخستین وزیری بود که توسط محمود احمدینژاد در مهرماه 85 برکنار شد. هرچند احمدینژاد هنگام رای اعتماد به پرویز کاظمی، گفته بود "کاظمی را خدا به من معرفی کرده است" اما یک سال بعد از دریافت رای اعتماد کاظمی از مجلس، وی را برکنار کرد.
عبدالرضا مصری، سخنگوی فعلی هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی پس از کاظمی وزیر رفاه و تامین اجتماعی شد.
** همچنین محمود احمدینژاد 6 آبان ماه سال 85 از برکناری ناظمی اردکانی وزیر وقت تعاون خبر داده بود اما دلیل خاصی برای این برکناری مطرح نکرد البته آن زمان برخی رسانهها تأکید کردند که ناظمی حاضر به استعفا نشده و گفته "عملکردش ضعفی نداشته تا استعفا دهد".
نهایتاً احمدینژاد وی را برکنار و محمد عباسی نمایندهٔ گرگان را برای رأی اعتماد به مجلس معرفی کرد؛ 14 آبان نمایندگان مجلس با 155 رأی موافق به محمد عباسی رأی اعتماد دادند. او که نمایندهٔ گرگان و آق قلا در مجلس هفتم و نایب رییس کمیسون بودجه بود، پس از متکی و دانش جعفری، سومین نماینده مجلس بود که به دولت راه یافت.
** جمال کریمیراد که با 191 رای موافق از مجلس برای تصدی وزارت دادگستری رای اعتماد گرفته بود، 7 دی ماه 85 بر اثر تصادف درگذشت و غلامحسین الهام به جای وی به مجلس معرفی شد.
** علیرضا طهماسبی وزیر صنایع دولت نهم نیز در آبان 86 به عنوان نخستین وزیر در کابینه احمدینژاد استعفا کرد و علی اکبر محرابیان جایگزین وی شد.
محرابیان وزیر صنایع و معادن در دو کابینه محمود احمدینژاد بود و پس از ادغام این وزارتخانه از کابینه خارج شد.
** محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش دولت نهم شنبه 10 آذر 86 استعفا داد؛ پس از استعفای وی برخی منابع خبری اعلام کردند که علت استعفای فرشیدی مقاومت او در اجرای مصوبهٔ دولت برای در اختیار قرار دادن امکانات وزارت آموزش و پرورش به دانشگاه پیام نور بوده است. پس از فرشیدی، وزارت آموزش و پرورش به علیرضا علیاحمدی سپرده شد.
علیاحمدی در مرداد 1384 در ابتدای دولت نهم از سوی محمود احمدینژاد برای تصدی وزارت تعاون به مجلس معرفی شد اما توسط نمایندگان تایید نشده و از مجلس رای اعتماد نگرفت و در همان سال به ریاست دانشگاه پیام نور قناعت کرد. مجددا در بهمن سال 1386 پس از استعفای فرشیدی به عنوان وزیر آموزش و پرورش به مجلس شورای اسلامی معرفی شد که این بار توانست با کسب رای اعتماد بهارستاننشینان، گوی وزارت را برباید.
فرشیدی در دوران وزارت خود یک بار توسط اقلیت مجلس استیضاح شد و با رأی منفی ضعیف مجلسیها، توانست بار دیگر بر کرسی وزارت قرار بگیرد.
** سیدکاظم وزیری هامانهزاده در آذر 84 پس از رای اعتماد مجلس، نخستین وزیر نفت کابینه احمدینژاد شد اما در آبان ماه سال 86 از سمت خود برکنار شد.
پس از برکناری وی، غلامحسین نوذری طی حکمی از جانب رئیس جمهور به سرپرستی وزارت نفت منصوب و در 23 آبان همان سال، با کسب 217 رای موافق از مجلس به عنوان وزیر نفت انتخاب شد.
** داوود دانشجعفری نیز پس از بروز اختلافات با احمدینژاد بر سر سیاستهای اقتصادی دولت، با انتشار نامهای انتقادآمیز از سمت خود کناره گرفت و احمدینژاد سید شمسالدین حسینی را به جای وی برگزید و این وزیر جدید مرداد 87از مجلس رای اعتماد گرفت.
** حجتالاسلام مصطفی پورمحمدی که مرداد 1384 از سوی محمود احمدینژاد برای تصدی وزارت کشور به مجلس معرفی شده بود، در اردیبهشت 1387 از این مقام برکنار شد؛ برکناریای که بازتابهای زیادی داشت.
پس از پورمحمدی، علی کردان توانست رای اعتماد مجلس برای تصدی وزارت کشور را بگیرد اما بهارستاننشینان آبان 87، در پی شائبه تقلبی بودن مدرک تحصیلیاش، طرح عدم اعتماد به کردان را مورد مذاکره قرار دادند که با اکثریت قابل توجه نمایندگان حاضر در جلسه به تصویب رسید و کردان رسما برکنار شد.
پس از برکناری کردان، صادق محصولی آبان همان سال برای تصدی پست وزارت کشور به مجلس معرفی و از مجلس رای اعتماد گرفت.
** نخستین وزیر راه دولت نهم محمد رحمتی بود. وی در مرداد 1384 از سوی احمدینژاد برای تصدی وزارت راه و ترابری به مجلس معرفی شد اما در سال پایانی دولت نهم برکنار و جای خود را به حمید بهبهانی داد.
حمید بهبهانی نیز در مرداد ماه 87 موفق به کسب رأی اعتماد از مجلس و وزیر وزارت راه و ترابری شد.
** غلامحسین محسنی اژهای که در نخستین سال ریاست جمهوری احمدینژاد برای تصدی وزارت اطلاعات از مجلس رأی اعتماد گرفته بود ولی تنها چند روز باقی مانده به پایان دولت نهم از کار برکنار شد و پس از برکناری اژهای 210 نماینده مجلس هشتم در نامهای که در صحن علنی قرائت شد، از وی تقدیر کردند.
پس از برکناری اژهای و با توجه به اینکه تنها چند روز از عمر دولت باقیمانده بود، مجید علوی معاون وزیر اطلاعات حکم سرپرستی وزارتخانه را قبول نکرد و احمدینژاد خود سرپرستی این وزارتخانه را برعهده گرفت.
جلسات بررسی رأی اعتماد کابینه دوم محمود احمدینژاد از 8 شهریور 1388 آغاز و روز 12 شهریور ماه پایان یافت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، پس از 5 روز بحث دربارهٔ کابینهٔ پیشنهادی 21 نفره احمدینژاد، به 18 وزیر پیشنهادی وی رأی اعتماد دادند اما سوسن کشاورز وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش، فاطمه آجرلو وزیر پیشنهادی رفاه و تامین اجتماعی و محمد علیآبادی وزیر پیشنهادی نیرو نتوانستند، اعتماد مجلس هشتم را کسب کنند.
پس از عدم رای اعتماد به این 3 وزیر پیشنهادی، رئیس جمهور حمیدرضا حاجبابایی، صادق محصولی و مجید نامجو را برای تصدی وزارتخانههای آموزش و پرورش، رفاه و نیرو به مجلس معرفی کرد و بهارستاننشینان نیز آنها رای اعتماد دادند.
بنابراین کابینه دولت دهم با حضور "رضا تقیپور (ارتباطات و فناوری اطلاعات)، حجتالاسلام حیدر مصلحی (اطلاعات)، سیدشمسالدین حسینی (اموراقتصادی و دارایی)، منوچهر متکی (امورخارجه)، مهدی غضنفری (بازرگانی)، مرضیه وحیددستجردی (بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)، محمد عباسی (تعاون)، صادق خلیلیان (جهاد کشاورزی)، مرتضی بختیاری (دادگستری)، احمد وحیدی (دفاع)، حمید بهبهانی (راه و ترابری)، علیاکبر محرابیان (صنایع و معادن)، کامران دانشجو (علوم)، سیدمحمد حسینی (فرهنگ و ارشاد اسلامی)، عبدالرضا شیخ الاسلامی (کار و امور اجتماعی)، مصطفی محمدنجار (کشور)، علی نیکزاد (مسکن و شهرسازی)، سیدمسعود میرکاظمی (نفت)، مجید نامجو (نیرو)، حمیدرضا حاجیبابایی (آموزش و پرورش) و صادق محصولی (رفاه و تامین اجتماعی)" تشکیل شد.
البته از لیست وزرای دولت نهم تنها عباسی وزیر تعاون، سیدشمسالدین حسینی وزیر اقتصاد، حمید بهبهانی وزیر راه و ترابری، محرابیان وزیر صنایع و منوچهر متکی وزیر امورخارجه به دولت دهم راه یافتند.
صادق محصولی هم از وزارت کشور به وزارت رفاه، مصطفی محمدنجار از وزارت دفاع به وزارت کشور و مسعود میرکاظمی از وزارت بازرگانی به وزارتخانه نفت منتقل شد بنابراین هیئت وزیران دولت دهم متشکل از 21 وزارتخانه و با 13 چهره جدید تکمیل و آغاز به کار کرد.
** حدود یکسال پس از تشکیل دولت دهم، منوچهر متکی که از دولت نهم سکاندار وزارت خارجه بود، در سفر خود به سنگال برکنار شد و این برکناری به جنجالیترین تغییر در دولت نام گرفت.
متکی در آذر 89 در حالی که به منظور ابلاغ پیام احمدینژاد در سنگال به سر میبرد، حین مذاکره و توسط رئیس جمهور سنگال از عزل خود باخبر شد. متعاقبا دولت سنگال این اقدام را توهین آمیز تلقی کرد و سفیر خود را از تهران فراخواند.
پس از برکناری منوچهر متکی، علیاکبر صالحی با حفظ سمت ریاست سازمان انرژی اتمی، به عنوان سرپرست وزارت امور خارجه ایران منصوب شد؛ وی در بهمن 89 به عنوان وزیر پیشنهادی امور خارجه به مجلس معرفی شد و از مجلس رای اعتماد گرفت.
** حمید بهبهانی وزیر وقت دولت نهم، در دولت دوم احمدینژاد نیز به عنوان وزیر پیشنهادی راه و ترابری به مجلس معرفی و با کسب رای اعتماد برای دومین بار موفق به تصدی این وزارتخانه شد اما عمر وزارت بهبهانی چندان دوام نداشت چراکه پس از حادثه سقوط هواپیمای ارومیه، نمایندگان مجلس درخواست استیضاح وزیر را مطرح کردند.
بهارستاننشینان در جلسه علنی 12 بهمن سال 89، جلسه استیضاح بهبهانی را برگزار کردند که این جلسه با تحریم احمدینژاد و بهبهانی مواجه شد اما در نهایت نمایندگان مجلس با 147 رای موافق، به بهبهانی رای عدم اعتماد دادند و بهبهانی ناگزیر به خروج از کابینه دهم شد.
پس از آن احمدینژاد، علی نیکزاد وزیر مسکن و شهرسازی را با حفظ سمت به سرپرستی وزارت راه و ترابری منصوب کرد البته از 20 بهمن ماه 89، موضوع ادغام وزارت راه و ترابری و مسکن و شهرسازی مطرح شد و دولت در فروردین سال 90 این ادغام را تصویب کرد.
پس از ادغام وزارت مسکن و شهرسازی با وزارت راه و ترابری وزارت "راه و شهرسازی" تاسیس و علی نیکزاد از سوی رئیس جمهور برای تصدی این وزارتخانه به مجلس معرفی شد. مجلس شورای اسلامی نیز تیرماه سال 90 پس از تنها 25 دقیقه بررسی صلاحیت و برنامههای نیکزاد به وی رای اعتماد دادند.
** همچنین وزارت ورزش و جوانان 8 دی ماه 1سال 89 پس از ادغام سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان در مجلس هشتم تشکیل شد. پس از تشکیل این وزارتخانه جدید، احمدینژاد حمید سجادی را به عنوان نخستین وزیر پیشنهادی این وزارتخانه به مجلس معرفی کرد اما نمایندگان با 137 رأی مخالف به وی رأی اعتماد ندادند.
پس از آن محمد عباسی مرداد سال 90 به عنوان دومین وزیر پیشنهادی ورزش و جوانان به مجلس معرفی شد و توانسترای اعتماد بهارستاننشینان را کسب کند.
** سیدمسعود میرکاظمی در دولت دهم به عنوان وزیر پیشنهادی نفت توانست رای اعتماد نمایندگان مجلس را بگیرد اما در اوایل سال90 پس از تصمیم دولت مبنی بر ادغام وزارت نفت و نیرو، میرکاظمی برکنار شد البته مجلس با این ادغام مخالفت کرد و احمدینژاد رستم قاسمی را برای گرفتن رای اعتماد به مجلس معرفی کرد و مجلس نیز با 216 رای موافق، تصدی وزارت نفت را به قاسمی داد.
** البته تغییرات در دولت دهم به اینجا ختم نشد و با تصمیم دولت و تصویب مجلس وزارتخانههای کار، تعاون و رفاه با یکدیگر و وزارتخانههای بازرگانی و صنعت و معدن نیز با هم ادغام شدند.
پس از ادغام وزارت صنایع و معدن با بازرگانی، مهدی غضنفری که پیش از ادغام وزیر بازرگانی بود، به وزارت "صنعت، معدن و تجارت" راه یافت و عبدالرضا شیخ الاسلامی نیز که پیش از ادغام وزیر کار بود، مسئولیت وزارت ادغام شده " تعاون، کار و رفاه اجتماعی" را برعهده گرفت.
** در ابتدای تشکیل دولت دهم، محمود احمدینژاد برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران 3 زن را برای تصدی مقام وزارت به مجلس معرفی کرد که فقط یکی از آنها یعنی "مرضیه وحیددستجری" موفق به اخذ رای اعتماد شد.
وحیددستجردی نخستین وزیر بهداشت زن بود که برکناری وی از وزارت بهداشت انتقادات نمایندگان مجلس را برانگیخت اما در نهایت در 7 دی ماه سال 91 از سوی احمدینژاد عزل و محمدحسن طریقت منفرد به عنوان سرپرست وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منصوب شد.
بهارستاننشینان نیز اسفند سال گذشته با 113 رای موافق به طریقتمنفرد رای اعتماد دادند.
** وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز در دولت دهم از تغییر بینصیب نماند؛ رضا تقیپور که به اذعان نمایندگان مجلس جزو وزرای مورد تایید مجلس در دولت دهم بود، 11 آذر 1391 برکنار شد. پس از برکناری تقیپور، علی نیکزاد، وزیر راه و شهرسازی با حفظ سمت سرپرست وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات شد.
البته پس از گذشت 63 روز از سرپرستی نیکزاد بر وزارت ارتباطات، سرانجام رئیس جمهوری طی حکمی محمدحسن نامی را به عنوان سرپرست جدید این وزارتخانه منصوب کرد. مجلس نیز اسفندماه سال گذشته به نامی برای تصدی وزارت ارتباطات رای اعتماد داد.
بدین ترتیب مجالس هفتم، هشتم و نهم در دو دوره دولت محموداحمدینژاد، 60 رای اعتماد به وزرای پیشنهادی وی دادند و امروز هم بهارستاننشینان با شصت یکمین رای اعتماد خود به وزیر دیگر کابینه احمدینژاد، "اسدالله عباسی" را برای تصدی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تایید کردند.
عباسی در نشست امروز مجلس، با 200 رای موافق، 40 رای مخالف و 12 رای ممتنع راهی کابینه دهم شد.