انحراف در لابی گری - قسمت (2)

 

انحراف در لابی گری (قسمت دوم)

 

6- تبدیل لابی­گری به چشم­پوشی از خطا و گناه

یکی از مشکلات اساسی، استفاده از لابی­گری برای صرف نظر از اجرای یک تصمیم است. بارها شاهد مطرح شدن طرح استیضاح در مجلس شورای اسلامی با شور و حال زیاد و تغییر ناگهانی در اجرای آن به محض داغ شدن تنور لابی­گری و ایجاد سوال و ابهام برای مردم بوده­ایم. نمایندگان مجلس باید به سوگندی که در ابتدای دوره می­خورند، پایبند باشد و شخصیت خودش را معامله نکنند. به خطا امضایی ندهند و یا پس از این که امضایی داده شد، آن را ملاحظه کارانه پس نگیرند. به ویژه آنکه این معامله به خاطر منافع جزیی شخصی باشد. گاهی مواقع نیز لابی­گران به هم قول می­دهند که در جای دیگری جبران کنند و یا در رأی­گیری دیگری، اجازه دهند که نظر آن فرد اعمال شود و دگمه سبز و قرمز را به نوبت برای یکدیگر بزنند. این جاست که باید گفت منافع ملی و اخلاقیات دینی و انسانی و وجدانی قربای لابی­گری می­گردد.

 

7 - لابی گری و  تسویه حساب­های شخصی، سیاسی و جناحی

 گاه در تصمیم­گیری در مورد فرد و یا جریانی به سود و یا علیه جناح مخالف هر چند برحق، دعواها و کدورت­های شخصی، تعصب کور جناحی و سیاسی اثرگذار می­شود و این همان چیزی است که باید به عنوان لابی­گری سیاه سیاسی از آن نام برد. بسیاری از سوالات، تذکرات و استیضاح­ها بر اساس احساس مسوولیت بوده و نمایندگان به درستی آنرا مطرح می­کنند اما برخی اظهار نظرها در قالب­های مختلف نیز کاملاً جانبدارنه است.

 

8 – لابی­گری، وعده و وعید، تطمیع

اگر لابی­گری قدرت اقناع (قانع کردن) باشد، امری بسیار مطلوب است اما معمولاً لابی با برخی سازش‌کاری‌ها و دادن امتیازات همراه می‌شود . گاه با ترفند و روشی غلط، فردی از اظهار نظری درست به سمت سکوتی نادرست و معنی­دار هدایت می­شود. اینجاست که بعید نیست که لابی­گری با چاشنی وعده وعید آغشته باشد. رنگ و کیفیت و میزان این وعده­ها بسته به میزان استفاده لابی­گر از تغییر رویه تصمیم گیرنده متفاوت و متنوع خواهد بود. گاه این وعده­ها توسط لابی­گرانِ دست به نقد تبدیل به وجه و جنس می­شود که در قالب­های قانونی و شرعی شده به وعده تحقق یافته مبدل می­شود. از جمله این نوع لابی­گری­های ناپاک به لابي­گری صهيونيست در امریکا و کشورهای اروپایی می­توان اشاره کرد که با پرداخت پولِ تبليغات انتخاباتي، شمار زيادي از سياستمداران را وارد پارلمان يا دولت و وزارتخانه‌ها مي‌كند و اين افراد مديون رژيم صهيونيستي و حامي آن مي‌شوند. لابي صهيونيستي در این کشورها نفوذي قوي دارد و بر تصميم‌گيري سياسي اين كشورها در راستاي حمايت از خود تلاش مي‌كند. لابي صهيونيست بر نظرات نخبگان سياسي به طور گسترده و آشكار تأثير مي‌گذارد به گونه‌اي كه تقریباً همه احزاب اصلي موضع يكساني در حمايت از اين رژيم و امنيت آن دارند. سیری در تاریخ اسلام در قضیه شورای شش نفره تعیین خلیفه سوم و پیشنهاد تطمیع­گرانه عبدالرحمان بن عوف برای رأی به علی (ع)، لابی­گری بی­شرمانه ای را یادآور می­شود. علی قلۀ حقیقت بود و حاضر نشد به هر قیمتی معامله کند، عبدالرحمان لابی می­کرد تا فردا روزی بتواند استاندار یا فرماندار بصره شود. علی (ع) سیاستمداری زبده با سیاستی کاملاً اصولی بود و حاضر نبود ذره­ای از اصولش کوتاه بیاید. او زرنگ­انگاران اهل سیاست را ناکام گذاشت و حتی حاضر نشد شروط عبدالرحمان را بپذیرد و بعد توجیه و توریه یا تقیه کند که چنین صلاح بود. برای مولای حق مدار، هدف وسیله را توجیه نمی­کرد تا برای دستیابی به آن، هر چیزی را بپذیرد.

 

9 – لابی گری، خواهش و تهدید (گروه های فشار)

لابی­گر معامله­گر، اهل توجیه است نه استدلال. لذا اهل حق حتی اگر حقشان هم ضایع شود تن به چنین لابی نمی­دهند. اگر احزاب در چارچوب قانون تشکیل و به درستی فعال باشند، لابی­گری­ به تلاش از طریق شیوه‌های مسالمت آمیز قدرت مبدل می­شود در حالی که گروه‌های فشار تنها به‌ دنبال تأثیرگذاری بر دولتمردان و روند تصیم­گیری از طریق در رو در بایستی گذاشتن­ها، خواهش و التماس­ها و تحت فشار گذاشتن نماینده ای به شیوه­های مختلف از جمله تهدیدهای مستقیم و غیرمستقیم می­باشند و گاه برخی خواهش­ها از هزار دستور غیر منطقی تأثیرگذارتر می­باشد.

 

قسمت های قبلی درر بخش پربحث ترین ها با عنوان "استحاله لابی گری و تبدیل آن به ناهنجاری های اجتماعی (1) منتشر شده است.

 

..... ادامه دارد

در بخش نهایی به آسیب شناسی و پیامدهای لابی گری منفی در جامعه پرداخته می شود.